พ่อแบกเป้ Go To หลวงพระบาง

แบกเป้เที่ยวลาว

วันก่อนเล่าว่าไปส่งพ่อที่ อำเภอเชียงของมา ที่พ่อแบกเป้ข้ามฝั่งไปเที่ยวหลวงพระบาง ประเทศลาว.. พ่อแปลงร่างเป็นนักท่องเที่ยวแบบแบ็กแพ็ค แบกเป้ ไปกะก๊วน ทั้งก๊วนไปกัน 4 คน พ่อกลับมาวันที่ 2 เมษายน 2553 สรุปว่าพ่อไปนอน 3 คืน …

ทริปเล่าจากสมุดโน๊ตของพ่อ … ก่อนพ่อจะข้ามฝั่งได้บอกพ่อไว้ว่า พ่อจดข้อมูลมาด้วยนะ ถ่ายรูปมาด้วย หนึ่งให้กล้องตัวเล็ก Samsung Es60 ไป ทีแรกพ่อไม่ยอมเอาไป แต่ก็เปลี่ยนใจ พ่อมีเวลาหัดถ่ายกล้องตัวเล็กนี้แค่ 1 วัน แต่ก็นะ กล้องมันใช้ง่าย ด้วยความคาดหวังว่าพ่อจะต้องถ่ายรูปมาได้เยอะแน่เลย แต่! ความหวังพังทลายเมื่อวันไปรับพ่อ เจอหน้าพ่อ สิ่งแรกที่พี่บ่น คือ กล้องมันเปิดไม่ออก!!!! กดปุ่ม power แล้วก็ไม่ขึ้น ชาร์จแบตจนไฟเขียว ทั้งคืนก็ไม่ขึ้น ถ่ายตอนข้ามไปวันที่ไปวันนั้น แค่ไม่กี่รูปมันก็เปิดไม่ออก!! แป๋วไหมละค๊าาาาา เซ็งเลยอุตสาห์รอรูปจากพ่อ แล้วปรากฎว่าก๊วนพ่อ มีพ่อพกกล้องไปทำเทห์คนเดียว!! สรุปว่าได้มาแค่ไม่กี่ภาพ เหอะๆ กล้องมันกินไฟมากขนาดนั้นเหรอ!!! เดี๋ยวต้องเช็คมันซะหน่อย เรารึซึ้อมาก็ไม่ได้ใช้ วกเข้าเรื่อง ตอนที่ 1 ทริปเล่าจากสมุดโน๊ตของพ่อ การเดินทางไปหลวงพระบางแบบแบกเป้ไปกันเองของพ่อ หลังจากที่เดินทางไปยังอำเภอเชียงของ ณ ท่าเรือบั๊ก ก่อนข้ามไปก็ต้องผ่าน

ตม. กรอกเอกสารขาออก พร้อมพาสปอร์ต แล้วก็ไปยังท่าเรือ ค่านั่งเรือหางยาวข้ามไปยังฝั่งลาว คนละ 30 บาท ถึงฝั่งลาวก็ ผ่านตม.ลาว กรอกเอกสารขาเข้าของ ตม.ลาว แล้วก็เดินทางไปยังท่าเรือ แผนแรกตั้งใจว่าไปนั่งเรือช้ากัน แต่พอไปถึงท่าเรือก็ต้องเปลี่ยนแผนกัน ซึ่งเรือไปหลวงพระบางมีทั้งแบบเรือเร็ว และเรือช้า  เรือเร็วนี้ด้วยอายุวัยรุ่นอย่างพ่อ คงนั่งไม่ได้ ฮาๆ สำหรับเรือเร็วจะวิ่งรวดเดียวประมาณ 6 ชั่วโมงถึง คิดค่าบริการคนละ 1360 บาท นั่งได้ 6 คน และเรือช้าจะใช้เวลาประมาณ 12 ชั่วโมง และจะต้องแวะนอนกลางทาง ซึ่งก่อนหน้านี้จากข้อมูลที่ได้มาบอกว่าไม่ต้องนอน เรือจะวิ่งรวดเดียวถึงหลวงพระบาง แต่ตอนนี้ทุกลำต้องแวะนอน ฉะนั้นจึงเปลี่ยนแผนนั่งรถแทนเพื่อไม่ให้เสียเวลา นั่งรถสองแถวจาก ตม.ลาว (บ่อแก้ว) ค่ารถสองแถว 40 บาท ไปสถานีขนส่งรถเมลล์ รถเมลล์วิ่งไปหลวงพระบางจะออกเวลา 11.30 น. ค่าเดินทาง ประมาณ 600-800 บาท (พ่อบอกว่ามีเทคนิคจะรู้เองตอนไปถึง ว่าทำยังไงไม่ต้องจ่ายแพง ฮาๆ) เป็นรถ VIP ปรับอากาศ 2 ชั้น!!!! พ่อเล่าว่าไปถึงหลวงพระบางประมาณ ตี 2 ประมาณ 13 ชั่วโมง ถนนแคบมากๆ และมีการสร้างถนนเป็นระยะๆ ภูเขาสลับสับสอน หลับๆ ตื่นๆ มองไปก็มีแต่เขาๆๆๆๆ และที่แน่ๆ รถ VIP 2 ชั้นนี้ วิ่งไปก็จอดซ่อมไปตลอดทาง จอดเติมน้ำหม้อน้ำรถ 3-4 ครั้ง กว่าจะถึง ปวดหนัก ปวดเบา ก็ข้างทาง ฮาๆ ก่อนข้ามไปลาวพาพ่อแวะซื้อน้ำให้พ่อไป 2 ขวด และขนมปังกลัวพ่อหิว เชื่อไหมว่า!! พ่อยังหิ้วน้ำ 2 ขวดนั้นกลับบ้าน แกะดื่ม 1 ขวด ดิ่มแค่สองข้อนิ้วมือเอง พ่อนะพ่อยังอุตสาห์หิ้วกลับมา พ่อบอกว่านั่งรถวันไปไม่กล้าดื่มน้ำเลย กลัวปวดฉี่บ่อย แล้วต้องให้รถจอด 555 แกเลยไม่ดื่มน้ำ ดูเอาเหอะพ่อฉัน!!! …. ดูภาพรถ VIP กะสถานีขนส่งไปก่อนนะ แล้วจะมาเล่าตอนที่ 2 ต่อ

สถานีขนส่งบ่อแก้ว ลาว

รถ VIP

Facebook Comments